25                                      wandelen 11 Zo begint het vaak: je leest een boekje. Zoals dit. Ik las het met heel veel plezier. Maar het heeft niets met wandelen te maken. Toch begint wandelen altijd zo: Een stap...... en dan de volgende. Daar staan we dan. Klaar voor de wandeling. Maar kan dat wel met dergelijke schoenen? Daar moeten we het nodig even over hebben. Het lijkt heel eenvoudig: je doet de schoenen aan en strikt de veters. Maar dat kan helemaal verkeerd gebeuren. Het strikken kan beter of liever: het moet beter. Zo dus: met de knoop van ome Wim zit de strik beter vast en is snel los te trekken. Helaas gaan nog te veel mensen op stap met volstrekt ongeschikt schoeisel1. En dat levert narigheid op. Voor de voeten en voor de schoenen: Maar het kan ook goed gaan en dan is de waardering groot, zoals door H.C.ten Berge is bezongen2. Nog enkele adviezen en losse opmerkingen: In deze tijd van het jaar, november, is er in de tuin veel te doen: dorre blaren verzamelen en ruimen, wintertuin inrichten, en verder vooral veel snoeien. De tuin in dus. 1   Dat geldt ook voor het 'normale' lopen. In de stad bijvoorbeeld. En dat heb ik in Rome geweten, waar ik op een licht hellende straat met kleine, natte en dus gladde klinkertjes      genadeloos achterover sloeg, omdat mijn leren zolen geen enkel houvast boden aan de bestrating. Gekneusde ribben gaven weken lang hinder.     Had ik toen al maar "Vogelweide" van Uwe Timm gelezen: "Ledersohle, rutschen Sie Ueberall ab". 2   H.C. ten Berge, "Cantus Firmus", Atlas Contact, 2014. (blz 286) naar 26                                      naar wandelen 12