29                                      paarden 4 Te laat! Te laat! In China was 2014 het jaar van het paard. En met het motto "Wat ziet iemand, die een paard ziet" (zie 2) had ik moeten zorgen, dat de website in het paardenjaar 2014 in de lucht was gegaan. Gelukkig eindigt het Chinese jaar pas op 19 februari, maar of ik dat haal, is zeer de vraag. Het is nu 13 januari. (inmiddels is het december 2020) Wat heb ik eigenlijk met paarden? Niet zo heel veel. Er zijn tijden geweest, dat ik met enige regelmaat een paard bereed. Zelfs nam ik les daarin en kwam zo ver, dat ik eenmaal op een paard zat, dat de piaf uitvoerde. Dat lag, denk ik, meer aan het paard dan aan mij. Nadien is het paardrijden snel in vergetelheid geraakt. Het zal nu ongeveer 50 jaar geleden zijn, dat ik op een paard zat. Ook de familie was en is niet bepaald paardminded. Maar toch: een foto van mijn vader te paard. Dat moet rond 1925 geweest zijn. In de Harskamp, waar hij toen gelegerd was. Voor zover ik weet, was dit de laatste keer. En, wie weet, ook de eerste keer. Ook de familiaire belangstelling levert geen boeiende paardenverhalen op. Als het gaat om mijn persoonlijke ervaring met "het paard", is het verhaal dus snel ten einde. Door de opmerking van Lawrence kijk ik anders naar paarden, naar iedere afbeelding van een paard, naar iedere afbeelding, waar een paard in voorkomt. Het woord paard in welke tekst dan ook trekt mijn aandacht. Er zal een tijd komen, dat ik geen paard meer wil zien. Ik kom daar nog op terug. Daarom terug naar de vraag uit 2: "Wat ziet iemand, die een paard ziet?" Zoiets als op het plaatje hieronder? Is dit een representatief beeld of in het geheel niet? Over het herkennen van een paard praten we later en dit paardje wijst ons de weg daar naar toe. Maar eerst gaan we weer eens kijken hoe we dit allemaal onthouden en het al dan niet kunnen terugvinden in ons brein om er over te praten. naar 30                                      naar paarden 5