terug naar 1
Dit zijn de onderwerpen,
die in de website aan de orde komen.
Koppeling naar de aflevering werkt pas,
als het betreffende onderwerp behandeld wordt.
-brein
-familie
-geheugen
-geschiedenis
-groningen
-huis en tuin
-klassieken
-klussen
-landschap
-lichaam
-mijmeringen
-muziek
-orde
-paarden
-slapen en dromen
-wandelen
-woorden
-zien en kijken
-ouderdom
lijst van alle afleveringen
|
In het brein kennen we inmiddels een groot aantal schorsgebieden, dat door de buitenwereld van gegevens wordt voorzien: (afbeelding linker hersenhelft uit 24 brein 2) |
|
Zoals vermeld is er onder de hersenschors nog meer te vinden: onder in de hersenen liggen bijvoorbeeld de zogenaamde basale kernen. Die moet je zoeken in de buurt van de thalamus (zie 30) |
 (kijk voor meer afbeeldingen van basale kernen op google) |
Van belang is nu: "Wat doen die basale kernen?"
(Voordat ik die vraag beantwoord, ga ik naar de frambozen, die rijp zijn. Veel zijn al donkerrood.
Maar het lekkerst vind ik ze als ze de kleur hebben van een slecht doorbloede huid, paars-rood. Cyanotisch noemen dokters dat.
Van moestuin naar computer is net zo'n peuleschil als van moestuin naar boekenkast (voetnoot 1 in 31).)
Terug naar de vraag: "Wat doen die basale kernen?" Antwoord: "Van alles", maar ik beperk me tot: "Daar liggen allerlei bewegingspatronen vast"1. Bewegingspatronen, die we uitvoeren zonder er bij te hoeven nadenken. Zoals lopen, praten, schrijven, dansen, sporten.
Die bewegingspatronen moeten we leren. Eerst dus bewust: de ene voet voor de andere, moeizaam de letter a vorm geven, de stand van de hand aan hockeystick of racket, enzovoorts, enzovoorts. Na voldoende oefening gaat het "van zelf". Op dat moment ligt het betreffende bewegingspatroon vast in de basale kernen, om het maar even heel eenvoudig te zeggen.
Natuurlijk kun je ook nog heel goed nadenken over hoe een bepaalde beweging gemaakt moet worden. Dat bewuste inzicht in de bewegingspatronen, die je beheerst, zit in de hersenschors: het licht-blauwe gebied in het linker plaatje van de hersenschors hierboven.
Door een uitgebreid systeem van onderlinge verbindingen kunnen ingewikkelde combinaties worden gevormd: beelden, gedachten, bewegingen, dromen, gevoelens ( hoe het zit met gevoelens en dromen wordt later uitgelegd).
Het merkwaardige is, dat wij al die combinaties, dat hele zootje als een geheel kunnen ervaren. Als dat lukt, ben je in een toestand, die ook wel "flow" wordt genoemd. Meestal wordt dat als heel plezierig ervaren.
| Voorbeeld: Vraag aan dit meisje: "Wat ben je aan het doen?" |
 |
Het antwoord zal zijn: "Ik speel klarinet". Daarmee lijkt alles gezegd. Maar zo eenvoudig is het niet. Je hoeft geen muziekleraar te zijn om te zien dat er meer gaande is: -om te beginnen kan het meisje staan en kennelijk blijven staan. Zonder daarbij na te denken. -over haar houding hebben we het dan nog niet. -van groter belang dan haar lichaamshouding is de houding en beweging van haar armen, handen, en vingers. -dan zijn er: de ademhaling, de spanning van haar lippen, de beweging van haar tong. -ze leest het notenbeeld op het blad, dat voor haar staat. -ze hoort de muziek van de begeleidende piano (die we niet zien, maar er wel is) en haar eigen muziek. En dat alles vat ze samen in:"Ik speel klarinet" |
In dat verhaal neemt de oog-hand-coördinatie een bijzondere plaats in. Kijk daarvoor naar 38
Nu iets heel anders:"Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal". Niemand weet hoe een wielewaal er uit ziet, maar dat is geen bezwaar. We trekken er op uit. Het landschap in.
1 zie voetnoot 3 in 7: deze opslag noemt men het procedurale geheugen.
naar 36 naar brein 4 naar lichaam 3 naar muziek 2